Vanuit mijn werkervaring als pedagogisch medewerker, maatschappelijk werker bij de Jeugdzorg en docent bij de opleiding sociaal pedagogisch hulpverlening heb ik ervaren dat ik graag wil bijdragen aan de professionaliteit van hulpverleners.
Supervisie beoogt een leerproces te bewerkstelligen waarin het zelfstandig functioneren als beroepsbeoefenaar zich vanuit de samnhang van waarnemen, denken, voelen, willen en handelen kan ontwikkelen. Dit betekent dat je je eigen handelen in verband kunnen brengen met wat je voelt en je bewust bent vanuit welke houding jij tot dit gedrag komt. Dit betekent ook dat je je beseft wat je wilt en hoe je dit bereiken kunt.
In supervisie leert de supervisant in de eerste plaats meer geïntegreerd te werken en leert zijn of haar denken, voelen en handelingsvaardigheden meer in samenhang met het functioneren in de beroepsrol te benutten.
Het aangaan van leerprocessen is een spannende aangelegenheid en vooral inspirerend wanneer iemand zijn/haar weg daarin vindt. Ieder mens heeft een schatkist aan talenten en de kunst is om daarmee in contact te komen. Ik vind het essentieel dat je uitbouwt wat je mogelijkheden zijn en daar gebruik van leert maken. Ervaringsgericht leren is voor mij de basis van waaruit ik werk. Inspiratiebron is o.a Feike van Gorkum, mijn leersupervisor van wie ik geleerd heb om de verantwoordelijkheid te delen en om mezelf in te zetten tijdens de leerprocessen.